Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς
Ὅπως ἐπισημαίνει ὁ Ἅγιος
Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ Θεός, ποὺ ἐνανθρώπησε καὶ ὑποσχέθηκε «παράκληση» στοὺς
πενθοῦντες, γίνεται ὁ ἴδιος ἡ χαρὰ καὶ ἡ παρηγοριά τους ὡς Παράκλητος. Τὸ
πένθος, τὰ δάκρυα καὶ γενικότερα ἡ ἀσκητικὴ ζωὴ τοῦ Χριστιανοῦ εἶναι μέσα
προσεγγίσεως τῆς μακάριας καὶ ἀναφαίρετης χαρᾶς. Ἡ αἰτία ποὺ δημιουργεῖ τὸ
πνευματικὸ κενὸ ἢ τὸ ἔλλειμα τῆς χαρᾶς στὴν ψυχὴ τοῦ ἀγωνιζόμενου πιστοῦ
βρίσκεται στὴν αὐτονόμηση τῆς ἀσκήσεως καὶ τὴν ἀποσύνδεσή της ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ
Χριστοῦ.
Ἀπωθώντας λοιπὸν ὁ Χριστιανὸς
τὴν ἡδονὴ τῆς ἁμαρτίας μὲ τὴν ἑκούσια ὀδύνη τῆς ἐγκράτειας δὲν παραμένει μὲ ἔλλειμα
χαρᾶς, ἀλλὰ προωθεῖται σὲ ἄλλο ἐπίπεδο χαρᾶς. Ἡ ἄσκηση δὲν εἶναι αὐτοσκοπός· εἶναι
ἐπίδοση στὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Καὶ ἡ ἐπίδοση αὐτὴ δὲν δημιουργεῖ θλίψη ἢ
πικρία, ἀλλὰ ὁδηγεῖ στὴν ἀληθινὴ χαρά, ποὺ εἶναι ἀπαλλαγμένη ἀπὸ κάθε ὀδύνη.
Ἡ ὕπαρξη ἐλλείματος χαρᾶς
στὴ ζωὴ τοῦ Χριστιανοῦ φανερώνει μονοδιάστατη θεώρησή της. Μαρτυρεῖ ἐκκοσμίκευση
καὶ τυποποίηση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Ἀποκαλύπτει παραθεώρηση τῆς χαρισματικῆς
διαστάσεως καὶ ἀφανισμὸ τοῦ παράδοξου χαρακτήρα της.