Ὁ Ὅσιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογιτὴς γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 580 μ.Χ. ἀπὸ πλούσιους καὶ εὐγενεῖς γονεῖς. Πραγματοποίησε λαμπρὲς θεολογικές, φιλολογικὲς καὶ φιλοσοφικὲς σπουδές. Γιὰ τὰ πνευματικὰ ἀλλὰ καὶ τὰ διοικητικά του χαρίσματα προσλαμβάνεται ὡς ἀρχιγραμματέας τοῦ αὐτοκράτορα Ἡρακλείου. Παραιτήθηκε ὅμως γρήγορα γιὰ νὰ ὑπερασπισθεῖ τὶς ἀλήθειες τῆς πίστεώς του ἀπὸ τὴν αἵρεση τῶν Μονοθελητῶν. Γίνεται μοναχὸς καὶ ἀρχίζει ἕνα σκληρὸ καὶ ἀνελέητο ἀγώνα κατὰ τῶν αἱρετικῶν. Στὸν ἀγώνα τοῦ αὐτὸ συναντᾶ πολλὰ ἐμπόδια, κυρίως ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Κώνστα, ὁ ὁποῖος ἦταν ὑπέρμαχος τῶν Μονοθελητῶν καὶ ἔφθασε στὸ σημεῖο νὰ συγκαλέσει ψευδὸ-σύνοδο, ἡ ὁποία καταδίκασε καὶ ἀναθεμάτισε τὸν ὅσιο καὶ τέλος τὸν παρέδωσε στὸν ἔπαρχο τῆς πόλης γιὰ νὰ τιμωρηθεῖ. Μαστιγώνεται καὶ τέλος τοῦ κόβουν τὴ γλώσσα καὶ τὸ δεξί του χέρι. Τὸ ἀκρωτηριασμένο τοῦ σῶμα ἄντεξε μὲ θαυματουργικὸ τρόπο τρία χρόνια στὴν ὑπηρεσία τῆς ὑγείας τῆς ψυχῆς καὶ ἦταν ἡ πιὸ εὔγλωττη μαρτυρία τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀφοσιώσεώς του στὸ Θεό. Μετὰ ἀπὸ ὀλιγοήμερη ἀσθένεια ἀφήνει τὴ μακάριά του ψυχὴ στὸν τόπο τῆς ἐξορίας τοῦ (Λαζικῆ τοῦ Πόντου, στὸ φρούριο Σχίμαρις) τὸ 662 μ.Χ. Τὸ τίμιο λείψανό του ἐνταφιάσθηκε στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἀρσενίου, στὴ χώρα τῶν Λαζῶν. Ἀπὸ τὸν τάφο τοῦ ἔβγαινε φῶς κάθε νύχτα καὶ φώτιζε τὴν περιοχή, γεγονὸς ποὺ πιστοποιοῦσε τὴν ἁγιότητά του.
Πηγή: Οἱ Ἅγιοί του ἔτους
