Ἐσύ, ἂν κάποιος σου δείξει πάνω στὴ γῆ ἕνα μέρος ποὺ δὲν παραβιάζεται, καὶ ἂν σὲ φέρει στὴν ἴδια τὴν ἔρημο ὑποσχόμενος ὅτι τὰ χρήματά σου θὰ βρίσκονται σὲ ἀσφάλεια, οὔτε διστάζεις, οὔτε δείχνεις κάποια ἐπιφύλαξη, ἀλλὰ δείχνεις ἐμπιστοσύνη καὶ μεταφέρεις τὰ χρήματά σου ἐκεῖ.
Ὅταν, ὅμως, σοῦ ὑπόσχεται τὸ
ἴδιο ὁ Θεὸς καὶ ὄχι κάποιος ἄνθρωπος, καὶ σοῦ προτείνει ὄχι τὴν ἔρημο, ἀλλὰ τὸν
οὐρανό, κάνεις τὰ ἀντίθετα. Καὶ ὅμως, ἂν αὐτὰ εἶναι ἀσφαλισμένα ἐδῶ κάτω χίλιες
φορές, ποτὲ δὲν θὰ μπορέσεις νὰ ἐλευθερωθεῖς ἀπὸ τὴ φροντίδα. Καὶ ἂν ἀκόμη δὲν
τὰ χάσεις, δὲν θὰ ἐλευθερωθεῖς ποτὲ ἀπὸ τὴν ἀγωνία, μήπως τὰ χάσεις. Ἐκεῖ, ὅμως,
δὲν θὰ ὑποφέρεις τίποτε ἀπὸ αὐτά. Καὶ ἐπὶ πλέον θὰ ὠφεληθεῖς, διότι δὲν κρύβεις
μόνο το χρυσάφι σου, ἀλλὰ τὸ σπέρνεις.
Τὸ ἴδιο γίνεται θησαυρὸς καὶ
σπόρος καὶ κάτι περισσότερο ἀπὸ τὰ δύο. Διότι ὁ σπόρος δὲν κρατεῖ γιὰ πάντοτε, ἐνῶ
αὐτὸ μένει παντοτινά. Καὶ ὁ θησαυρὸς δὲ βλαστάνει, ἐνῶ αὐτό σου δίνει καρποὺς ἀθάνατους.
Καὶ ἄν μου προβάλεις τὸ χρόνο καὶ τὴν ἀναβολὴ τῆς ἀνταποδόσεως, μπορῶ καὶ ἐγὼ νὰ σοῦ δείξω καὶ νὰ σοῦ πῶ, πόσα κερδίζεις καὶ ἐδῶ. Χωριστά, ὅμως, ἀπὸ αὐτά, θὰ προσπαθήσω νὰ σοῦ ἀποδείξω καὶ ἀπὸ αὐτὲς τὶς βιοτικὲς φροντίδες, ὅτι αὐτὰ εἶναι προφάσεις μάταιες.
Στὴ ζωὴ αὐτὴ δημιουργεῖς
πολλά, τὰ ὁποῖα δὲν πρόκειται νὰ τὰ χαρεῖς ἐσὺ ὁ ἴδιος. Καὶ ἂν σὲ κατηγορήσει
κάποιος, δικαιολογεῖσαι ὅτι ἔχεις τὰ παιδιὰ καὶ τὰ παιδιὰ τῶν παιδιῶν σου καὶ
νομίζεις ὅτι βρῆκες κάποια ἱκανοποιητικὴ δικαιολογία γιὰ τοὺς παραπανίσιους
κόπους.
Ὅταν στὰ βαθειά σου γηρατειὰ
κτίζεις μεγαλόπρεπα σπίτια, πού, προτοῦ τελειώσουν, ἐσὺ θὰ ἔχεις ἀναχωρήσει
πολλὲς φορές· καὶ ὅταν φυτεύεις δένδρα, ποὺ θὰ σοῦ δώσουν καρπὸ μετὰ ἀπὸ πολὺ
χρόνο, καὶ ὅταν ἀγοράζεις περιουσίες καὶ κτήματα, τὴν κυριότητα τῶν ὁποίων θὰ ἀποκτήσεις
ὕστερα ἀπὸ πολὺ διάστημα, καὶ ὅταν δημιουργεῖς καὶ ἄλλα πολλὰ παρόμοια, τῶν ὁποίων
τὴ χαρὰ δὲν θὰ δοκιμάσεις ἐσύ, τὰ ἑτοιμάζεις τάχα γιὰ τὸν ἑαυτό σου ἢ γιὰ τοὺς ἄλλους;
Δὲν εἶναι, λοιπόν, πάρα
πολλὴ μεγάλη ἀνοησία, ἐδῶ νὰ μὴ στενοχωριέσαι καθόλου γιὰ τὴν ἀργοπορία τοῦ
χρόνου, τὴ στιγμή, μάλιστα, ποὺ ἀπὸ τὴν ἀργοπορία αὐτή, θὰ χάσεις ὅλη τὴν ἀμοιβή
σου, γιὰ τὴν ἐκεῖ, ὅμως, καθυστέρηση νὰ ἀδρανεῖς, τὴ στιγμή, ποὺ αὐτή σου δίνει
μεγαλύτερο κέρδος, καὶ τὰ ἀγαθὰ δὲν τὰ προορίζει γιὰ ἄλλους, ἄλλα χαρίζει σὲ
σένα τὶς δωρεές;
Ἕκτος ἀπὸ αὐτὰ δὲν εἶναι καὶ
μεγάλη ἡ ἀναβολή. Τὰ πράγματα ἔχουν πλησιάσει πολὺ καὶ δὲ γνωρίζουμε, μήπως καὶ
στὴ γενιὰ μᾶς τελειώσει ἡ ζωὴ αὐτὴ καὶ φθάσει ἡ φοβερὴ ἐκείνη ἡμέρα, ποὺ θὰ μᾶς
παρουσιάσει τὸ φρικτὸ καὶ ἀδέκαστο κριτήριο. Τὰ περισσότερα σημεῖα ἔχουν
πραγματοποιηθεῖ. Καὶ τὸ Εὐαγγέλιο ἔχει κηρυχτεῖ σὲ ὅλα τα μέρη τοῦ κόσμου καὶ οἱ
πόλεμοι καὶ οἱ λοιμοὶ καὶ οἱ σεισμοὶ ἔχουν γίνει καὶ δὲν εἶναι πλέον ἡ ἀπόσταση
πολὺ μεγάλη.
Δὲν βλέπεις τὰ σημεῖα; Αὐτὸ
ἀκριβῶς εἶναι τὸ μεγαλύτερο σημεῖο. Οὔτε ἐκεῖνοι ποὺ ζοῦσαν στὴν ἐποχὴ τοῦ Νῶε
εἶχαν διακρίνει τὰ προμηνύματα τῆς καταστροφῆς ἐκείνης· ἀλλ’ ἐνῶ ἔπαιζαν καὶ ἔτρωγαν
καὶ παντρεύονταν καὶ ἔκαναν ὅλα τα συνηθισμένα τῆς ζωῆς, τοὺς βρῆκε ἡ φοβερὴ ἐκείνη
τιμωρία. Τὸ ἴδιο καὶ στὰ Σόδομα· ἐνῶ διασκέδαζαν καὶ δὲν ὑποψιάζονταν τίποτε,
κεραυνοβολήθηκαν ἀπὸ τοὺς κεραυνοὺς ποὺ ἔπεσαν….
Ὅσο ἔχουμε, λοιπόν, καιρό, ἃς
ἑτοιμάσουμε γιὰ τὸν ἑαυτό μας ἀπὸ τώρα γιὰ τότε τὴν παρρησία μᾶς πολλή, ἃς συγκεντρώσουμε
ἄφθονο λάδι, ἃς τὰ τοποθετήσουμε ὅλα στὸν οὐρανό, γιὰ νὰ τὰ ἀπολαύσουμε τὴν
κατάλληλη ὥρα καὶ ὅταν τὰ χρειαζόμαστε, μὲ τὴ χάρη καὶ τὴ φιλανθρωπία τοῦ
Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ…