Ἕνα ντοκιμαντὲρ γιὰ τὴ ζωή, τὶς ἰδέες καὶ τὸ κοινωνικὸ ἔργο
τοῦ Μ. Βασιλείου, τὰ γυρίσματα τοῦ ὁποίου ἔγιναν στὴν Ἑλλάδα, τὴν Τουρκία, τὴν Ἰταλία
καὶ τὴ Συρία. Ὁ Βασίλειος γεννήθηκε τὸ 330μ.Χ στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας.
Σπούδασε φιλοσοφία, ἰατρική, μαθηματικὰ καὶ ρητορικὴ στὴν Ἀθήνα. Πολέμησε τὶς αἱρέσεις
καὶ ἀντιτάχθηκε στὶς αὐθαιρεσίες τῆς ἐξουσίας. Τὸ 367-368 ἔπληξε τὴν περιοχὴ τῆς
Καισάρειας λιμός. Ὁ Βασίλειος πούλησε τὴν τεράστια οἰκογενειακή του περιουσία,
στηλίτευε τοὺς μαυραγορίτες, ὀργάνωνε λαϊκὰ συσσίτια καὶ μερίμνησε γιὰ τὰ παιδιὰ
ὄχι μόνο των χριστιανῶν ἀλλὰ καὶ τῶν ἑβραίων καὶ τῶν εἰδωλολατρῶν, χωρὶς καμία
διάκριση.
Ὅταν ἔγινε ἀρχιεπίσκοπος τὸ 370, ἔχτισε τὴ Βασιλειάδα, ἕνα
συγκρότημα ἀπὸ νοσοκομεῖα, γηροκομεῖα, λεπροκομεῖα, ὀρφανοτροφεῖα καὶ σχολεῖο
γιὰ τὴν ἐπαγγελματικὴ κατάρτιση ὅσων ἤθελαν νὰ μάθουν μιὰ τέχνη. Ἡ Βασιλειάδα εἶναι
τὸ πρῶτο γνωστὸ στὴν ἱστορία κοινωνικὸ ἵδρυμα, μιὰ ὁλόκληρη πολιτεία ποὺ
φιλοξενοῦσε 30.000 ἀνθρώπους. Ὁ Βασίλειος διακήρυττε ὅτι ἡ ἐλεημοσύνη ἀπὸ μόνη
της δὲν ἀποτελεῖ ἀπάντηση στὴ φτώχεια, ἀντίθετα μόνη ἀπάντηση εἶναι ἡ ἐργασία
καὶ ἡ δίκαιη κατανομὴ τῶν ἀγαθῶν:
«Ἐσὺ δὲν εἶσαι πλεονέκτης; Δὲν εἶσαι ἅρπαγας; Δὲν κρατᾶς γιὰ
τὸν ἑαυτό σου ὅσα σου δόθηκαν γιὰ νὰ τὰ διαχειρισθεῖς πρὸς ὄφελος ὅλων; Αὐτὸς
ποῦ γδύνει τὸν ντυμένο θὰ ὀνομαστεῖ λωποδύτης, ἀλλὰ αὐτὸς ποῦ δὲν ντύνει τὸν
γυμνὸ μήπως δὲν ἀξίζει αὐτὴ τὴν ὀνομασία; Τὸ ψωμὶ ποὺ ἀποθηκεύεις εἶναι τοῦ
πεινασμένου, τὰ ροῦχα ποὺ συσσωρεύεις εἶναι τοῦ γυμνοῦ, τὰ παπούτσια ποὺ τὰ ‘χεῖς
καὶ σαπίζουν εἶναι τοῦ ξυπόλυτου, τὰ λεφτὰ ποὺ θάβεις γιὰ νὰ μὴ στὰ κλέψουν εἶναι
τοῦ φτωχοῦ. Εἶναι τόσοι αὐτοὶ ποὺ ἀδικεῖς ὅσοι αὐτοὶ ποὺ θὰ μποροῦσες νὰ
βοηθήσεις.»
«Τελειότατη κοινωνία ὀνομάζω αὐτήν, ὅπου ἔχει καταργηθεῖ ἡ ἰδιοκτησία,
ἔχουν ἐκλείψει οἱ προσωπικὲς διαφορὲς καὶ ἔχουν ἐξαφανιστεῖ οἱ ἔριδες καὶ οἱ
φιλονικίες. Εἶναι ἡ κοινωνία ὅπου ὅλα εἶναι κοινά. Οἱ πολλοὶ εἶναι ἕνας καὶ αὐτὸς
ὁ ἕνας δὲν ὑπάρχει μόνος του, ἀλλὰ ζεῖ μέσα στοὺς πολλούς.»
Ἡ σειρὰ «Δὲν εἶσαι μόνος» περιλαμβάνει 10 ἐπεισόδια,
πραγματεύεται πανανθρώπινες ἀξίες ποὺ ἐκφράστηκαν σὲ κοινωνίες τοῦ παρελθόντος
καὶ στηρίζεται στὰ Πατερικὰ κείμενα, τὸ Εὐαγγέλιο, σὲ κείμενα θεωρητικά,
κείμενα φιλοσοφικά, κείμενα δοξαστικά, καὶ πολλὲς φορὲς προφητικά. Αὐτὰ τὰ
κλασσικὰ κείμενα περιέχουν τὴν πείρα καὶ τὴ σοφία αἰώνων, ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα
μέχρι σήμερα, καὶ συνδέονται μὲ τὰ σημερινὰ προβλήματα τοῦ ἀνθρώπου, ἀνοίγοντας
ἕναν γόνιμο διάλογο. Εἶναι ἕνας λόγος ποὺ γράφτηκε ἐδῶ καὶ δυόμιση χιλιετίες ἐπίκαιρος;
Σὲ ποιὰ κοινωνία ἀπευθυνόταν;
Τί κοινὸ ἔχει μὲ τὴ σημερινή; Μπορεῖ νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο
σὲ μιὰ ἄλλη ὀπτική, ἕναν διαφορετικὸ προσανατολισμὸ καὶ μιὰ ἐπαναξιολόγηση τῆς
πορείας τοῦ σήμερα;
Πηγή: Τὸ καραβάκι τῆς
ἱστορίας