Ἕνας πολὺ καλὸς ἱεροκήρυκας παρατήρησε κάποια μέρα ἕναν θρησκευόμενο οἰκογενειάρχη ὁ ὁποῖος γιὰ νὰ θρέψει τὴν οἰκογένειά του ἔσπαζε πέτρες γιὰ νὰ στρωθοῦν οἱ δρόμοι. Γιὰ νὰ ἐκτελεῖ ὅμως καλύτερα τὴν ἐργασία τοῦ δούλευε γονατιστός.
Ὁ ἱεροκήρυκας τότε τὸν ρώτησε:
Ἰωάννη πόσο θὰ ἤθελα καὶ ἐγὼ νὰ ἔσπαζα τὶς πέτρινες
καρδιὲς τῶν ἀκροατῶν μου μὲ τὸ κήρυγμά μου,ὅπως ἐσὺ σπάζεις αὐτὲς τὶς πέτρες.
Καὶ ὁ καλὸς ἐργάτης τοῦ ἀπάντησε:
Θὰ μπορέσεις καὶ ἐσὺ νὰ τὸ πετύχεις, ἂν καὶ ἐσὺ ἐργάζεσαι
γονατιστὸς «Προσευχόμενος».