Ἀλλά καλύτερα εἶναι νά μήν γκρινιάζης· ἔχει ἀρχοντιά, ἅμα δέν γκρινιάζης

π. Παΐσιος Ἁγιορείτης

Καθένας ἀπό κάποιο γεγονός πού τοῦ ἔχει συμβῆ μέ τήν βοήθεια ἑνός Ἁγίου, ἔχει καί μιά ἰδιαίτερη ἀγάπη στόν Ἅγιο αὐτόν.

Μπορεῖ νά εἶναι σοβαρό αὐτό τό γεγονός, μπορεῖ νά εἶναι καί ἁπλό. Νά, ἐγώ ἐπειδή ἀπό μικρός πήγαινα στό Ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, ἐκεῖ στήν Κόνιτσα, ἔχω σέ μεγάλη εὐλάβεια τήν Ἁγία Βαρβάρα.

Ἡ Ἁγία μέ βοήθησε καί στόν στρατό, ὅταν μέ πῆραν στούς ἀσυρματιστές, ἐνῶ ἤμουν ἀγράμματος? μέ βοήθησε ὕστερα καί στό Σανατόριο μετά τήν ἐγχείριση στούς πνεύμονες. Τότε οἱ γιατροί μου εἶχαν πεῖ ὅτι, μόλις θά καθάριζε ὁ πνεύμονας, θά ἀφαιροῦσαν τά λάστιχα καί τό μηχάνημα.  Καί ἐνῶ θά τά ἔβγαζαν σέ πέντε μέρες, εἶχαν περάσει εἴκοσι πέντε μέρες καί δέν τά εἶχαν ἀφαιρέσει, καί ὑπέφερα πολύ. Τό Σάββατο 3 Δεκεμβρίου περίμενα τούς γιατρούς, γιά νά μέ ἐλευθερώσουν ἀπό τό μαρτύριο αὐτό, ἀλλά δυστυχῶς δέν φάνηκαν.

Τήν Κυριακή το πρωί, πού ἦταν ἡ μνήμη τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, λέω: «Ἄν ἦταν νά βοηθήση ἡ Ἁγία, ἔπρεπε νά εἶχε βοηθήσει. Οἱ γιατροί ἔφυγαν. Σήμερα, Κυριακή, ἀποκλείεται νά ἔρθουν. Τώρα ποιός θά μοῦ βγάλη τά λάστιχα;».

Εἶπα καί κάνα-δυό λόγια μέ παράπονο: «Ἐγώ ἄναβα τά καντήλια τόσες φορές στό Ἐκκλησάκι τά καντήλια τῆς Ἁγίας, τί καντηλῆθρες, τί λάδια πήγαινα, ,τό καθάριζα, τό βόλευα. Δυό λάστιχα νά μή μοῦ βγάλουν;».

Μετά ὅμως σκέφθηκα: «Φαίνεται, θά λύπησα τήν Ἁγία Βαρβάρα, καί γι’ αὐτό δέν φρόντισε νά μοῦ τά βγάλουν». Ξαφνικά ἀκούω θόρυβο. «Τί γίνεται; λέω, κάποιος ἔπαθε κάτι;». «Ἔρχονται οἱ γιατροί», μοῦ λένε. Δέν ξέρω τί τόν ἐπίασε τόν διευθυντή καί εἶπε στούς γιατρούς πρωί-πρωί: «Νά πᾶτε νά βγάλετε τά λάστιχα τοῦ καλόγερου!». Μπαίνουν στόν θάλαμο καί μοῦ λένε: «Ἔχουμε ἐντολή νά βγάλουμε τά λάστιχα». Τῆς … κακοφάνηκε τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, γιατί εἶπα κάνα-δυό λόγια μέ παράπονο! Πρέπει νά γκρινιάξης λίγο! Ἀλλά καλύτερα εἶναι νά μήν γκρινιάζης ?ἔχει ἀρχοντιά, ἅμα δέν γκρινιάζης.

Βλέπεις, ἕνας Ἅγιος ἄλλοτε δίνει ἀμέσως ὅ,τι τοῦ ζητᾶμε καί ἄλλοτε τό δίνει ἀργότερα. Ἄλλοτε ἀκούει τόν προσευχόμενο, γιατί βρίσκεται σέ καλή πνευματική κατάσταση, καί ἄλλοτε, γιατί κλαίει καί γκρινιάζει σάν μικρό παιδί.

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Στ΄, Περί Προσευχῆς, ἔκδ. Ἱερόν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012

Πηγή: Πνευματική Χαρά