Πολλοί εἶναι οἱ δρόμοι καί οἱ τρόποι, πού φέρνουν τόν ἄνθρωπο στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἤ μᾶλλον οἱ δρόμοι αὐτοί φαίνονται πολλοί, ἀλλά στήν πραγματικότητα εἶναι ἕνας, πού χωρίζεται σέ πολλούς, ἀνάλογα μέ τή δύναμη καί τήν προαίρεση τοῦ καθενός. Λέγοντας δρόμους ἐννοοῦμε τίς πνευματικές ἀρετές. Προπαντός τίς τρεῖς μεγάλες ἀρετές, τήν πίστη, τήν ἐλπίδα καί τήν ἀγάπη, καί ἰδιαίτερα τή μεγαλύτερη ἀπ’ ὅλες, τήν ἀγάπη, πού πάνω της θεμελιώθηκαν ἡ πίστη καί ἡ ἐλπίδα.
Τά ὀνόματα τῆς ἀγάπης εἶναι πολλά, τά ἔργα τῆς ἐπίσης πολλά, τά γνωρίσματά της περισσότερα καί τά ἰδιώματα τῆς πάμπολλα. Δέ μπορεῖ κανείς νά τήν περιγράψει μέ λόγια. Ὅταν θυμᾶμαι τό κάλλος της, εὐφραίνεται ἡ καρδιά μου, γεμίζω μέ γλυκύτητα καί περιέρχομαι σέ ἔκσταση. Ὅταν τή συλλογίζομαι, χάνω τίς σωματικές μου αἰσθήσεις, βγαίνω τελείως ἀπό τήν παροῦσα ζωή καί λησμονῶ τά πράγματα τοῦ κόσμου. Καλότυχος εἶναι ἐκεῖνος, πού ἀγκάλιασε τήν ἀγάπη τή θεϊκή. Αὐτός δέν θά ἐπιθυμήσει μέ ἐμπάθεια κανένα κάλλος ἀνθρώπινο. Εὐτυχισμένος εἶναι ἐκεῖνος, πού ἐρωτεύθηκε τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, σαγηνεύθηκε ἀπό τήν ὀμορφιά της καί τήν ἀπόλαυσε μέ πολύ πόθο. Αὐτός θά ἁγιασθεῖ στήν ψυχή. Καλότυχος καί τρισευτυχισμένος εἶναι ἐκεῖνος, πού πόθησε μ ὅλη του τήν καρδιά τήν ἀγάπη καί ἀλλοιώθηκε ἀπ’ αὐτήν πνευματικά. Αὐτός θά γεμίσει τήν ψυχή τοῦ μ’ εὐφροσύνη καί τήν καρδιά του μέ χαρά ἀνέκφραστη. Αὐτός πού ἀπέκτησε τήν ἀγάπη, ἀδιαφορεῖ τελείως γιά τούς θησαυρούς τοῦ κόσμου. Αὐτός γεμίζει μέ τόν πλοῦτο τῆς ἀγάπης, πού εἶναι ἀνεξάντλητος. Μακάριος καί τρισμακάριος αὐτός πού ἐνστερνίσθηκε τήν ἀγάπη. Μολονότι ἐξωτερικά φαίνεται ἄδοξος, στήν πραγματικότητα εἶναι ἐνδοξότερος ἀπό ὅλους τους ἔνδοξους. Ἐπαινετός εἶναι ἐκεῖνος πού ζήτησε τήν ἀγάπη, ἐπαινετότερος ἐκεῖνος πού τή βρῆκε καί μακαριότερος ἐκεῖνος πού τήν ἀγάπησε.
Ὤ ἀγάπη θεία, πού μέσα σου βρίσκεται ὁ Χριστός! Ἄνοιξε καί σέ μᾶς τήν πόρτα σου, γιά νά δοῦμε τό Χριστό, πού ἔπαθε γιά μᾶς, καί νά ἐλπίσουμε στό ἔλεός Του. Νά Τόν δοῦμε, γιά νά μήν πεθάνουμε πιά. Γέμισε τήν ὕπαρξή μας, γιά νά νιώσουμε τό μυστήριο τῆς ἔνσαρκης οἰκονομίας τοῦ Χριστοῦ. Ἐσύ πού βίασες τά ἀβίαστα καί πλουσιόδωρα σπλάγχνα τοῦ Κυρίου μας, γιά νά σηκώσει τίς ἁμαρτίες ὅλων των ἀνθρώπων, ἔλα καί στή δική μας ταλαίπωρη ψυχή. Ὤ θεία ἀγάπη, θέλουμε νά σέ γνωρίσουμε καί νά μᾶς γνωρίσεις, γιατί σου εἴμαστε ἄγνωστοι. Κατοίκησε μέσα μας, γιά νά ’ρθει ὁ Δεσπότης Χριστός νά μᾶς ἐπισκεφθεῖ. Μολονότι εἴμαστε ἀνάξιοι, ἔλα νά μᾶς ἁγιάσεις. Ἀλλά γιά νά σέ νιώσουμε, πρέπει νά γνωρίσουμε πρῶτα το Χριστό. Μόνο σάν προσπέσουμε στ’ ἄχραντα πόδια Του, θά βιώσουμε στή ζωή μᾶς τήν ἀγάπη. Μόνο σάν λυτρωθοῦμε ἀπό τό χρέος τῶν ἁμαρτιῶν μας, θ’ ἀρχίσει νά ζεῖ μέσα μας ἡ ἀγάπη.
Ἅς βάλουμε λοιπόν μέσα στήν καρδιά μᾶς τήν ἀγάπη, πού εἶναι «ἡ διδάσκαλος τῶν Προφητῶν, ἡ συνδρόμος τῶν Ἀποστόλων, ἡ δύναμις τῶν Μαρτύρων, ἡ ἔμπνευση τῶν Πατέρων καί ἡ τελείωσις ὅλων των Ἁγίων». Ἅς μάθουμε νά δουλεύουμε καί νά ὑποτασσόμαστε στό Χριστό, γιά ν’ ἀρχίσει νά ἀνθίζει μέσα στήν ψυχή μᾶς τό λουλούδι τῆς ἀγάπης. Ὁ Χριστός μᾶς ἄνοιξε τό δρόμο, πού πρέπει νά ἀκολουθήσουμε γιά νά φτάσουμε στήν ἀγάπη. Ἔγινε φτωχός, γιά νά γίνουμε ἐμεῖς πλούσιοι σέ ψυχικά χαρίσματα. Ἅς συγχωρέσουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, γιά ν’ ἀπολαύσουμε τ’ ἀγαθά του Θεοῦ καί νά δοκιμάσουμε τή γλυκύτητα, πού δοκιμάζει ὅποιος ἀκολουθεῖ τό Θεό τῆς ἀγάπης. Ἐκεῖνος πού δέν ἀγάπησε τό Χριστό, τρέχει μάταια. Καί ποτέ δέν πρόκειται νά Τόν φτάσει, ἄν δέν ἀγαπήσει πρῶτα τόν ἀδελφό του. Ἐκεῖνος πού ἔφτασε τήν ἀγάπη, πλησίασε τόν Ἴδιο τόν Χριστό, γιατί ἡ ἀγάπη εἶναι τό πλήρωμα τοῦ νόμου Του. Χωρίς ἀγάπη ἡ καρδιά μᾶς εἶναι στείρα καί δέν εὐφραίνεται μέ τά θαυμάσια του Θεοῦ.
Σᾶς παρακαλῶ, λοιπόν νά βιώσετε τήν ἀγάπη, καί νά μήν ἀποκάμετε καί σταματήσετε πρίν τή φτάσετε. Γιατί κάθε ἄσκηση καί κάθε πνευματικός ἀγώνας, πού δέν ἔχει στόχο τήν ἀγάπη, εἶναι μάταιος. Δέν εἶναι δυνατό ν’ ἀναγνωρισθεῖ κανείς σάν μαθητή τοῦ Χριστοῦ μέ ἄλλη ἀρετή ἤ ἐντολή, παρά μόνο μέ τήν ἀγάπη. Τό λέει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: «Ἐν τούτω γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοί μαθηταί ἐστέ, ἐάν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις».
Γιά τήν ἀγάπη ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος κι ἔζησε ἀνάμεσά μας καί ὑπέμεινε θεληματικά τα φρικτά πάθη-γιά νά ἐλευθερώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί νά τόν ἀνεβάσει στούς οὐρανούς. Γιά τήν ἀγάπη ἔτρεξαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ἐκεῖνο τόν ἀτελείωτο δρόμο-γιά νά βγάλουν ἀπό τό βυθό τῆς εἰδωλολατρίας καί νά φέρουν στό λιμάνι τῆς οὐράνιας βασιλείας ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη, τραβώντας τήν μέ τ’ ἀγκίστρια καί τά δίχτυα τοῦ θείου λόγου. Γιά τήν ἀγάπη ἔχυσαν τό αἷμα τοῦ οἱ ἅγιοι μάρτυρες-γιά νά μή χάσουν τό Χριστό. Γιά τήν ἀγάπη θυσίασαν μέ προθυμία τή ζωή τοῦ οἱ θεοφόροι διδάσκαλοι τῆς οἰκουμένης-γιά νά δοξαστεῖ ἡ Καθολική Ἀποστολική Ἐκκλησία.
Ἅς ἀγωνιστοῦμε λοιπόν, νά εὐαρεστήσουμε τό Χριστό μέ τήν ἀγάπη. Ὅταν ἀγαπᾶμε τούς ἀνθρώπους καί τό Θεό, τότε Αὐτός μας προσφέρει τ’ ἀνεκτίμητα δῶρα Του: τήν πίστη, τήν καθαρότητα καί τήν εὐλάβεια. Μᾶς χαρίζει ἀκόμα τήν κατάνυξη καί τά δάκρυα, πού καθαγιάζουν τήν ψυχή, καί μᾶς γεμίζει μέ θεῖο φῶς καί Πνεῦμα Ἅγιο.
Πηγή: Διασκευασμένο Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο «Ἀπόσταγμα πατερικῆς σοφίας» τῆς Ἱερῆς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικῆς, Χριστιανική Φοιτητική Δράση