Ο
γνωστός διορατικός γέροντας Γαβριήλ πού βρίσκεται λίγο έξω από τίς Καρυές, διαβεβαίωσε ότι όταν κοιμήθηκε ο Μακαριστός Αντώνιος έγινε τέτοιο
"γλέντι" στον Παράδεισο που είχε να γίνει από την εποχή τής κοίμησης
του Αγίου Νεκταρίου!
Άς δούμε
τώρα την περιγραφή πού έδωσε ένας πιστός χριστιανός, σχετικά με τις τελευταίες
ώρες του Μητροπολίτου Αντωνίου:
«…Βρέθηκα »,
λέει, «με το μοναχό, στα χέρια του
οποίου κοιμήθηκε ο μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Αντώνιος. Τον
παρακάλεσα να μου περιγράψει τις τελευταίες στιγμές της κοιμήσεώς του, και μού
είπε»:
«Ο
Μακαριστός κατά τις τελευταίες ημέρες ήταν σε άσχημη κατάσταση και είχε
δυσκολία ακόμη και στο να μιλήσει. Τον είχαμε πάει στην Αθήνα όπου εκεί έκανε
εγχείρηση αφαίρεσης του στομάχου λόγω του καρκίνου που είχε. Την επόμενη ημέρα
μετά την εγχείρηση μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο τον είδαμε να κλαίει έντονα
κοιτάζοντας τον Εσταυρωμένο σε μια εικόνα μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείου.
"Τι
έπαθες Δέσποτα;" τον
ρωτήσαμε. Με δυσκολία ψέλλισε "θα σας πω... θα
σας πω..." αλλά μετά από εκεί πλέον δεν μπορούσε να μιλήσει.
Προφανώς
κάτι είδε που τον συγκλόνισε...
Μετά, τον
φέραμε στο γυναικείο μοναστήρι στο Μικρόκαστρο αλλά δεν ήθελε να τον
περιποιούνται οι μοναχές και έτσι καθόμασταν δίπλα του εναλλάξ διάφοροι
μοναχοί. Είχα μια αδιόρατη διαίσθηση ότι θα κοιμηθεί στα χέρια μου. Δεν ξέρω
γιατί...
Η υγεία του
επιδεινώθηκε και τον πήγαμε στο νοσοκομείο Μποδοσάκειο στην Πτολεμαΐδα. Κάποια
μέρα δεν υπήρχε άλλος μοναχός να πάει στον Μακαριστό και ο Γέροντας είπε σ'
εμένα να πάω μιας κι έτυχε να είμαι δίπλα του εκείνη την στιγμή.
Πήγα στο
νοσοκομείο. Ο Μακαριστός ήταν στην εντατική αλλά επειδή ήταν κι άλλοι ασθενείς
μέσα δεν ήθελα να είμαι εκεί και παρέμενα στον διάδρομο. Μετά από ώρα η
προϊσταμένη με φώναξε και μου είπε ότι ο Δέσποτας τελείωσε...
Με θλίψη
μπήκα μέσα κι ασυναίσθητα του έπιασα το χέρι και προσευχόμουνα για περίπου
είκοσι λεπτά. Σε κάποια στιγμή πετάχτηκα πάνω συνειδητοποιώντας ότι έπρεπε να
ειδοποιήσω την Μητρόπολη και το Μοναστήρι για την κοίμησή του.
Τότε
έρχεται κατά πάνω μου έντρομη η προϊσταμένη, μια σκληρή γυναίκα και μου λέει:
--"Πάτερ
τι κάνατε όση ώρα τού κρατούσατε το χέρι;"
--"Τι
συμβαίνει;" την ρώτησα.
--"Πάτερ αυτό που έγινε είναι εκπληκτικό! Ενώ όταν σας
φώναξα όλες οι ενδείξεις από τα μηχανήματα βεβαίωναν ότι ο Δέσποτας είχε
πεθάνει από την στιγμή που του πιάσατε το χέρι άρχισαν πάλι να δείχνουν
ενδείξεις ανθρώπου εν ζωή!!!
Δεν
το πιστεύω! Είμαι συγκλονισμένη... Μόλις του αφήσατε το χέρι οι ενδείξεις στό
μηχάνημα ξαναμηδενίστηκαν...""
Αυτός ήταν ο
Μακαριστός Μητροπολίτης Αντώνιος Σισανίου, καί την ευχή του νά 'χουμε..."